the giving or receiving in hostage;
cf. Պատանդ.
ὄμηρον, ὀμηρεία . Պատանդ գոլն. գրաւումն. պատանդ.
Մատուցին զորդիս իշխանացն իւրեանց ի պատանդութիւն. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 62։ 1)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատանդութիւն | պատանդութիւնք |
| accusatif | պատանդութիւն | պատանդութիւնս |
| génitif | պատանդութեան | պատանդութեանց |
| locatif | պատանդութեան | պատանդութիւնս |
| datif | պատանդութեան | պատանդութեանց |
| ablatif | պատանդութենէ | պատանդութեանց |
| instrumental | պատանդութեամբ | պատանդութեամբք |