τὸ ἁρχικόν principalis potestas. Գլխաւորութիւն պետական, իշխանական պետութիւն. առաջնորդութիւն. գիտապետութիւն.
(Անուն պետութեանց երկնաւորաց) յայտնէ զաստուածատեսակ պետութիւն եւ առաջնորդութիւն կարդաւ սրբազանիւ. (Դիոն. երկն.։)
Որ զդիտողականդ ստացեալ է յանձին զպետականութիւն քահանայական դասու։ Բոլորն հարց պետականութեանց։ Մակաւասար պետականութեան եկեղեցւոյ. (Մագ. ՟Է. ՟Ի՟Թ. ՟Ծ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պետականութիւն | պետականութիւնք |
| accusatif | պետականութիւն | պետականութիւնս |
| génitif | պետականութեան | պետականութեանց |
| locatif | պետականութեան | պետականութիւնս |
| datif | պետականութեան | պետականութեանց |
| ablatif | պետականութենէ | պետականութեանց |
| instrumental | պետականութեամբ | պետականութեամբք |