hy    |   fr

Սեմփոր

cf. Խոստուկ.

s.

Բառ անյայտ, որպէս Խօթութիւն ինչ (կամ փորհութիւն).

Եղեւ ի նոսա ախտ սեմփորի. եւ գիտացին՝ թէ ի խաչէն է պատուհասն. (Պտմ. վր.։)