hy    |   fr

Ստուերապաշտօն

adj. s.

Պաշտօնեայ հին եկեղեցւոյ, որ էր ստուեր նորոյս ճշմարտութեան.

Ապա յոյժ առաւելուլ պարտիմք՝ քան որք ի հնումն ստուերապաշտօնքն. զի որում շատ տուաւ, շատ խնդրի, տէրն ասաց. (Խոսր. պտրգ.։)