hy    |   fr

Փայտակիր

s.

wood-carrier.

cf. ՓԱՅՏԱԲԵՐ.

Փայտակիրք եւ ջրբերք։ Փայտակիրք մնացեալ նոցա. (Մծբ. իմ.։)

Բեռնակիրս փայտակրաց. այսինքն փայտակիրս, կամ փայտակրութեան. (Փարպ.։)