adj.

incorruptible, unalterable;
incontestable.

adj.

ἁνιβδήλευτος, non adulteratus, ἁνεπίπληκτος, irreprehensibilis Որ ոչն աղարտի. անեղծանելի. անայլայլելի. անխարդախ. անըստգիւտ եւ անպարսաւ. սէօզ եօգ, խիլաֆ եօգ.

Պատկեր մաքուր եւ անաղարտելի. (Նար. ՀԱ։)

Հաւաստեա՛ զճշմարիտն եւ անաղարտելի վասն Քրիստոսի բան։ Սրբազանից աւանդութեանց անաղարտելի գիտութիւն. (Պրպմ. ԼԷ։)

Եղեւ մեզ օրինակ, յորժամ եւ անաղարտելին էր մարդկութեանս չափուք վարել նմա. (Պրպմ. ԼԹ։)