Անվրդովութիւն. անխռովութիւն. հանդարտութիւն. ասուտելիք, րահաթ.
Անամբոխութեան առաջնորդ. (Մաքս. ի Դիոն.։)
Առցեն լերինք զխաղաղութիւն, գաւառք զանամբոխութիւն եւ զանխռովութիւն. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անամբոխութիւն | անամբոխութիւնք |
| accusatif | անամբոխութիւն | անամբոխութիւնս |
| génitif | անամբոխութեան | անամբոխութեանց |
| locatif | անամբոխութեան | անամբոխութիւնս |
| datif | անամբոխութեան | անամբոխութեանց |
| ablatif | անամբոխութենէ | անամբոխութեանց |
| instrumental | անամբոխութեամբ | անամբոխութեամբք |