Անուագիմ

ձ.

Գրչութիւն անյայտ, թերեւս գրելի է ԱՆԱՒԱԳԻՄ. այսինքն նուաստանամ. կամ Անօսրիմ, մանրիմ, որպէս յն. λεπτύνομαι.

Ուտիմ միշտ, եւ անուագիմ առ սակաւ սակաւ (այսինքն մանր մանր), զի ե՛ւս յաճախագոյն միախառնութիւնն լինիցի. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Բ։)