ն.

ԱՐԺԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. ἁξιόω dignum censeo Արժանի առնել. արժանաւոր համարել.

Նախ իսկ յուստերացն՝ զոր արժանեցուցանէ լինել ժառանգորդ, դրիցէ (կտակ). (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես արժանեցուցանեմ
դու արժանեցուցանես
նա արժանեցուցանէ
մեք արժանեցուցանեմք
դուք արժանեցուցանէք
նոքա արժանեցուցանեն
Imparfait
ես արժանեցուցանեի
դու արժանեցուցանեիր
նա արժանեցուցանէր
մեք արժանեցուցանեաք
դուք արժանեցուցանեիք
նոքա արժանեցուցանեին
Aoriste
ես արժանեցուցի
դու արժանեցուցեր
նա արժանեցոյց
մեք արժանեցուցաք
դուք արժանեցուցէք
նոքա արժանեցուցին
Subjonctif
Présent
ես արժանեցուցանիցեմ
դու արժանեցուցանիցես
նա արժանեցուցանիցէ
մեք արժանեցուցանիցեմք
դուք արժանեցուցանիցէք
նոքա արժանեցուցանիցեն
Aoriste
ես արժանեցուցից
դու արժանեցուսցես
նա արժանեցուսցէ
մեք արժանեցուսցուք
դուք արժանեցուսցջիք
նոքա արժանեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ արժանեցուցաներ
դուք մի՛ արժանեցուցանէք
Impératif
դու արժանեցո՛
դուք արժանեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու արժանեցուցանիջիր
դուք արժանեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու արժանեցուսջի՛ր
դուք արժանեցուսջի՛ք