ԱՐՏԱՀԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱՀԱՆՈՒՄՆ. բարձումն ի կենաց. մեռելութիւն.
Արտահանումն ի կապակցէն (ի մարմնոյ)։ Յարատեւական արտահանութիւն. (Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Ի՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արտահանումն | արտահանմունք |
| accusatif | արտահանումն | արտահանմունս |
| génitif | արտահանման | արտահանմանց |
| locatif | արտահանման | արտահանմունս |
| datif | արտահանման | արտահանմանց |
| ablatif | արտահանմանէ | արտահանմանց |
| instrumental | արտահանմամբ | արտահանմամբք |