adj. s.

that pastures, eats grass, at pasture, at feed;
that leads cattle to pasture, herdsman, shepherd;
pasturage.

adj. s.

νομάς in pascuis degens, gregalis, βοσκόμενος pascens, βόσκημα pecus (pecoris) Անասուն՝ որ արածի եւ ճարակի. արծօղ, որ կարծի.

Էշք արօտականք։ Արջառոց արօտականաց։ Երամակ մի խոզից արօտական.եւ այլն։

Ամենայն արօտականքն։ Զկիթս արօտականաց։ Շանց՝ արօտականաց իմոց. եւ այլն։

Զանթիւ արօտականս ընտան իշանց։ Ի տեղի՝ յոր ոչ հասանէր արօտական. (Փարպ.։)

Բազմացան ի նմա արօտականք. (Յհ. կթ.։)

Բազմապատիկ տնկոցն, եւ արօտականացն զանազանութեամբք։ Ըստ նմանութեամբ արօտականացն դալարակեր լինել. (Նիւս. կազմ.։)

ԱՐՕՏԱԿԱՆՔ. νομάδες nomades, numidae Ազգք արաբացւոց եւ սկիւթացւոց՝ խաշնարածք կամ խաշնադարմանք. նումիտացիք.

Ի պարտութիւն մատեցան արօտականքն. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 11։)

Եւ Տեղիք արօտի.

Ընդարձակեալ ունէին սոքա իւրեանց խաչանց արօտականս զգաւառն հաշտենից. (Զենոբ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Կարօտական

Voir tout