որ եւ ԱՒԵԼՀՈԳՈՒԹԻՒՆ. Աւելորդ հոգ մածմնաւորաց։ (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։) ուր ա՛յլ ձ. եւ տպ. աւելաստացութիւն. իսկ յն. զեղութիւն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աւելահոգութիւն | աւելահոգութիւնք |
| accusatif | աւելահոգութիւն | աւելահոգութիւնս |
| génitif | աւելահոգութեան | աւելահոգութեանց |
| locatif | աւելահոգութեան | աւելահոգութիւնս |
| datif | աւելահոգութեան | աւելահոգութեանց |
| ablatif | աւելահոգութենէ | աւելահոգութեանց |
| instrumental | աւելահոգութեամբ | աւելահոգութեամբք |