hy    |   fr

Դժուարագիւտութիւն, ութեան

s.

rareté.

s.

Դժուարաւ եւ դուն ուրեք գտանիլն.

Մարգարիտն բազում գնոց արժանի վասն դժուարագիւտութեանն. (Եփր. աւետար.։ Եփր. ի մարգարիտն.։)

Վասն դժուարագիւտութեանն ի հիւսիսային կողմանցն. (Ժող. հռոմկլ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դժուարագիւտութիւն դժուարագիւտութիւնք
accusatif դժուարագիւտութիւն դժուարագիւտութիւնս
génitif դժուարագիւտութեան դժուարագիւտութեանց
locatif դժուարագիւտութեան դժուարագիւտութիւնս
datif դժուարագիւտութեան դժուարագիւտութեանց
ablatif դժուարագիւտութենէ դժուարագիւտութեանց
instrumental դժուարագիւտութեամբ դժուարագիւտութեամբք