adj.

commensal, mess-mate.

adj.

συμπότης compotor, conviva Որ ուտէ եւ ըմպէ ընդ այլում. սեղանակից.

Ովարիստէսն (յն) ըմպակից եւ խաղակից նշանակէ գոլ Արամազդայ. (Պղատ. մինովս.։)

ԸՄՊԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. συμπίνω bibo cum aliquo Ուտել եւ ըմպել ընդ այլս. ի միասին ըմպել.

Ի Կրետէ մին սա է յայլոց օրինացն՝ զորս եդ Մինովս, ոչ ըմպակից լինելն միմեանց ի հարբեցութեանն. (Պղատ. մինովս.։)