vn.

to be cracked, to have taken leave of one's senses, to bemad;
tolapse into second child-hood.

cf. Խելագարիլ.

Խելայեզեալ՝ ոչ գիտէ զի՛նչ խօսի. (Գր. հր.։)

Ծերութեանհասակդ քո ի շաղփաղփութենէ զառածեալ եւ խելացեղեալ. (ՃՃ.։)