hy    |   fr

Ծասքողական

adj.

masticatory;

s.

—ք, teeth.

adj. s.

Որ կարէ ծասքել. գործիք ծասկելոյ. ատամունք.

ծասքողական մանրեալ ատամամբք։ Զծասքողականս կերակրոյ զգալի, որով բնութիւնս պահի կենդանի. (Սկեւռ. ի լմբ. եւ աղ։)