Կնքելն, իլն. ըստ ամենայն նշ.
Զպահապանսն պատուհասել վասն կնքման վիմին լուծելոյ. (Երզն. մտթ.։)
Եթէ պարգեւ ինչ յետոյ էառ զկնքումն ի հօրէ աստուած գոլ, եւ այլն. (Նանայ.։)
Հիմն այսորիկ եդից զլուսաւորութեամբ աւազանին կնքումն. (Պիտ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կնքումն | կնքմունք |
accusatif | կնքումն | կնքմունս |
génitif | կնքման | կնքմանց |
locatif | կնքման | կնքմունս |
datif | կնքման | կնքմանց |
ablatif | կնքմանէ | կնքմանց |
instrumental | կնքմամբ | կնքմամբք |