vn.

cf. Կրօնաւոր լինիմ;
to accustom oneself to the monastic life;
to deprive oneself, to abstain.

ձ.

δογματίζομαι, ἁσκέομαι, ἑγκρατέω vitam colo religiosam, exerceo, vel contineo me, abstineo. Կրօնաւոր լինել. հրաժարական կեանս վարել. Ճգինլ. առաքինանալ. ժուժկալել.

Զի՞ եւս իբրեւ զկենդանիս աստէն յաշխարհի կրօնաւորիք (իբր ինքնակամ կրօնիւք). (Կող. ՟Բ. 20։)

Ի վնաս կանանց անկեալ կրօնաւորիւր. (Խոր. ՟Բ. 77։)

Անապատականքն քեւ կրօնաւորեալք պահպանէին. (Զքր. կթ.։)

Անարատ վարուք կրօնաւորեալք յայսմ աշխարհի։ Կրօնաւորեալք բարեպեշտութեամբ. (Ժմ.։)

Կրօնաւորել ձեզ պահօք. (Ագաթ.։)

Վասն կարեաց եւ ցանկութեանց յաղթելոյ ի կերակրոցն կրօնաւորեցաւ. (Եզնիկ.։)

Խարազնազգեաց կրօնաւորեալք. (Յհ. կթ.։)

Քրձազգեած զամենայն աւուրս կենաց իւրոց կրօնաւորէր. (Ոսկ. մտթ.։)