adj.

որ եւ ՄԻԱՄԱՆԱԿ. Որ ունի զմի եւեթ ամանակ քերթողական.

Հարստութեամբն լինի երկամանակ, եւ աղքատանալովն միաժամանակ. (Քեր. քերթ. եւ Երզն.։)