putting or setting in order, fitting up, preparing;
adorning;
orderer, regulator;
refiner;
— ճրագի, snuffers.
Այն՝ որ յարդարէ (ըստ ամենայն նշ).
Առաքեաց զԱնտիոքոս յարդարիչ իւրոյ պաղատանն հազարապետ. (Խոր. ՟Գ. 5։)
Նա աւանիկ նստի ընդ աջմէ հօր յարդարիչ պատերազմացն. յն. հանդիսադիր. (Ոսկ. եբր. ՟Ժ՟Դ։)
Ի փոքունսն եւս եւ ի մեծամեծսն կամք ենն յարդարիչք նոցա. (Իգն.։)
ՅԱՐԴԱՐԻՉ գ. Բազմակալ. մկրատ՝ որ յարդարէ զծայր պատրուգի ճրագին. քթառիչ. մում մագասը, մաշա. ըստ եբր. մախէթա, մէլքախայիմ. forceps, forcipes. այլ ըստ յն. ἑπαρυστήρ, ἑπαρυστρίς haustrum. որ է գործի հանելոյ կամ հեղլոյ.
Արար զճրագարանս նորա եօթն, եւ զունելիս եւ զյարդարիչս նորա յոսկւոյ սրբոյ։ Զճրագունսն, եւ զյարդարիչսն ոսկիս. (Ել. ՟Լ՟Է. 23։ ՟Գ. Թագ. ՟Է. 49։)