adj.

exhorting, persuasive;
engaging, winning;
stimulating, animating.

adj.

ՅՈՐԴՈՐԵՑՈՒՑԻՉ ՅՈՐԴՈՐԻՉ. προτρέπων exhortator προτρεπτικός exhortativus. Որ յորդորէ. յորդորօղ. յորդորական. յորդորցնօղ.

Լռեաց ձայնն յորդորեցուցիչ։ Եւ այլ բանս սոյնպիսիս բազմապատիկս, յորդորեցուցիչս. (Խոր. ՟Գ. 68։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)

Ոչ սոքա զթագաւորութիւնն երբէք լուծցեն, եւ ոչ այլոց առ այլ ինչ յորդորեցուցիչք լինիցին. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Ո՛չ է պարտ յորդորեցուցիչ լինել. (անդ. ՟Ժ։)

Յորդորիչ գտար ընտրելոց ընդ քեզ սրբոց. (Շար.։)