hy    |   fr

Յօնաճօճ

adj.

qui sourcille, qui remue le sourcil;
— լինել, sourciller.

adj.

Ուր իցէ ճօճումն յօնաց. ոյր յօնք ստէպ խաղան ակնարկի առնելով.

Յօնաճօճ եւ աչակաքաւ դիմօք. (Սիսիան.։)