active;
— բայ, active verb;
— քուէ, active voice;
— շնորհք, effective grace.
ἑνεργός, ἑνεργητικός activus, operativus, efficax, acer. Ունօղ զզօրութիւն ներգործելոյ. ազգողական. ազդոյ. գործօնեայ. կարօղ. հզօր. աջող. աջողակ. ուժգին. սաստիկ. կտրուկ.
Աստուած յաստուծոյ, բան ներգործական, ամենայն ստացականս արարիչ. (Նիւս. ի սքանչ.։)
Ներգործական զօրութեամբ վերաբերեաց ըստ ինքեան. (Եղիշ. դտ.։)
Զօրութիւնս ներգործականս (յն. բարեգործականս). (Մաքս. ի դիոն.։)
Աղօթք բարք՝ ներգործական (յն. յայտնագոյն) արարեալ զաստուծոյ իմացուածսն՝ անձին. (Բրս. թղթ.։)
ներգործականք են, որ յայլմէ առ այլս ի զօրութենէ նոցունց անցանէ օգտութիւնն. (Խոսրովիկ.։)
ՆԵՐԳՈՐԾԱԿԱՆ ՄԵՂՔ ասի, ըստ բարոյականի, այն՝ զոր անձամբ առնէ իւրաքանչիւր ոք.
Սկզբնական մեղք, ներգործական մեղք. (Ոսկիփոր.։)
ՆԵՐԳՈՐԾԱԿԱՆ ԲԱՑ կոչի ըստ քերականաց, այն՝ որ յայտ առնէ զներգործութիւն գործողին. որ եւ ԳՈՐԾԱՒՈՐԱԿԱՆ, եւ ՆԵՐԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ ասի.
Բայ, սահմանական՝ ներգործական. կոփեմ, կոփես, կոփէ. (Թր. քեր.։)
Եւ է ներգործականն՝ իշխանականն առ այլս, եւ զօրութիւն ի վերայ ուրուք, յորժամ ես ի յայլս ազդեմ։ Յորժամ լինի ձայնն կրաւորական, եւ իրքն ներգործական, որպէս տանիմ. եւ կամ յորժամ ձայնն ներգործական, եւ իրքն կրաւորական, որպէս զգենում. (Երզն. քեր.։)