Նիհարանալն, նիհարիլն, եւ տկարանալն.
Վերստին պատերազմեալ՝ զնիհարումն փոխէր. յն. զպարտութիւն. (Սոկր. ՟Ա. 4։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նիհարումն | նիհարմունք |
| accusatif | նիհարումն | նիհարմունս |
| génitif | նիհարման | նիհարմանց |
| locatif | նիհարման | նիհարմունս |
| datif | նիհարման | նիհարմանց |
| ablatif | նիհարմանէ | նիհարմանց |
| instrumental | նիհարմամբ | նիհարմամբք |