adj.

pressing, important, desirable.

adj.

Այն ինչ՝ յոր լինի կամ պիտի փոյթ ունել, եւ փութալ. ցանկալի կամ ճեպելի. հավես ընելու, ուզելու, ետեւէ ընկնալու.

Մինն փութալի, եւ միւսն արհամարհելի։ Փութալի է մեղացն աղքատութիւն։ Որ վախճան ունի, ոչ է յոյժ փութալի։ Ոչինչ ամբառնայ զիս՝ որք միանգամ վայելչականք այլոց են փութալիք։ Ոչ մի ինչ ընդ աշխարհիս փութալիս զբաղել (կամ շաղել ) նոցա։ Մի յաշխարհիս ճեպելեացն է ամուսնութիւն, մանաւանդ թէ սկիզբն եւ արմատ ամենայն սնոտի փութալեացն. (Նիւս. սքանչ. եւ Նիւս. կուս.։)