Your research : 7 Results for ր

Entries' title containing ր : 10000 Results

Արտալած

adj.

driven out, banished, exiled.


Արտալածեմ, եցի

va.

to drive out, to banish, to exile.


Արտախոյր, խուրի

s.

tiara, mitre, diadem.


Արտախուրակ, աց

s.

cover, veil;
cf. Արտախոյր.


Արտախուրեմ, եցի

va.

to crown.


Արտակենդրոն, աց

adj.

excentric.


Արտակենդրոնութիւն, ութեան

s.

excentricity.


Արտահալածեմ, եցի

va.

cf. Արտալածեմ.


Արտայայտ

adj. adv.

evident, clear;
evidently.


Արտայայտեմ, եցի

va.

to declare, to express, to utter.


Արտաշէկ

cf. Ատրաշէկ.


Արտաշիկագոյն

adj.

very or more ardent, much inflamed.


Արտաշիկանամ, ացայ

vn.

to become ardent or red, to catch fire, to inflame.


Արտաշիկութիւն, ութեան

s.

ignition.


Արտաշնչանամ

vn.

to expire, to die.


Արտաշնչեմ, եցի

va.

to expire, to die;
to exhale;
to exude, to perspire, to transpire.


Արտաշնչութիւն, ութեան

s.

perspiration, exudation, exhalation;
vapour.


Արտաչափ

s.

land-surveyor.


Արտաչափեմ, եցի

va.

to survey;
to measure (land).


Արտաչափութիւն, ութեան

s.

land-surveying.


Արտապողոտայ

adj.

strayed, out of the road.


Արտասահմանեմ, եցի

va.

cf. Աքսորեմ.


Արտասահմանութիւն, ութեան

s.

cf. Աքսոր.


Արտասանեմ, եցի

va.

to pronounce, to utter, to articulate, to sound, to recite.


Արտասանութիւն, ութեան

s.

pronunciation, articulation, recitation.


Արտասուաբեր

adj.

that causes, produces tears, that weeps.


Արտասուագին

adj. adv.

me ting in tears, all in tears, weeping;
lamentably.


Արտասուագոչ

adj.

that cries while weeping.


Արտասուաթոր

adj.

lachrymal, that sheds tears.


Արտասուալիր

adj.

tearful, all in tears;
weeping.


Արտասուալից

cf. Արտասուալիր.


Արտասուախառն

adj.

mixed with tears;
weeping, tearful.


Արտասուակաթ

cf. Արտասուաթոր.


Արտասուակից

adj.

that weeps with, that partecipates in the sorrow of another;
— լինիմ, to weep together;
to console.


Արտասուակցորդ

cf. Արտասուակից.


Արտասուայեղց

adj.

melting in tears, weeping.


Արտասուեմ, եցի

vn.

to weep, to shed tears;
to lament, to groan, to complain;
to deplore.


Արտասուելի

adj.

lamentable, deplorable.


Արտասուք, սուաց

pl. s.

tears, lamentation;
յարտասուս, հարկանել, լուծանել, to melt in tears;
արտասուօք, with tears;
ջերմ արտասուս իջուցանել, լալ ջերմ արտասուօք, to cry bitterly;
աչք յարտասուս, with tears in the eyes;
արտասուօքս թանալ ոռոգել, to water with tears;
— հոսէին յաչաց նորա, the tears ran from his eyes;
սրբել զարտասուս յաչաց, to dry one's tears.


Արտավար, աց

s.

husbandman;
ground for tillage, arable land.


Արտափայլեմ, եցի

va.

to shine, to sparkle, to be resplendent;
to glitter.


Արտաքին, աքնոց

adj.

exterior, external, extrinsic;
superficial;
profane.


Արտաքնայարդար

adj.

that is only outwardly clean, false, feigned, pretending;
— առաքինութիւն, pretending, deceptive virtue.


Արտաքնոց

s.

privy, necessary.


Արտաքոյ

adv. prep.

out, abroad;
outwardly, outward, externally;
— քաղաքին, out of town;
— ժամու, beyond the hour.


Արտաքոյք

pl. s.

outward appearance, external part.


Արտաքուստ

adv.

out, outwardly, externally;
սուգն — միայն է, mourning is merely outward shown.


Արտաքս

adv.

out, outwardly.


Արտաքսեմ, եցի

va.

to put out, to drive out, to exclude.


Արտաքսումն, ման

s.

exclusion;
expulsion.


Definitions containing the research ր : 2443 Results