va.

to inform, to advertise, to announce;
to influence, to inspire, to dictate;
to work upon, move or affect;
to suggest, to insinuate.

չ. ն.

ἁναγγέλλω, παραγγέλλω, denuncio, moneo, ἑεργέω, operor efficaciter Ազդ առնել. իրազեկ առնել. յայտ առնել. յուշ առնել. զգացուցանել. ծանուցանել. լսելի առնել. իմացնել, հասկըցնել. տույուրմագ, խապէր վէրմէք

Ազդեսջի՛ք փողով։ Ազդեսցեն ուժգին։ Եթէ ազդեա՞լ իցէ լուր այսպիսի. (Թուոց. ՟Ժ. 9։ Յես. ՟Զ. 8։ Օրին. ՟Դ. 32։)

Ազդէր նմա եւ զտրտունջ զարեաց աշխարհին. (Եղիշ. ՟Ը։)

Զողբալին եւ զզուարճալին ազդեսցէ։ Մեծաւ բարբառով կենդանութիւն անմահութեան ի սմա ազդելով։ Ազդեալ հառաչմամբ զմշտանուէրն նուագ ձայնի։ Որ զողորմութեանցդ քո փողով բարբառոյ ազդէ. (Նար.։)

Ազդեաց նմա Յիսուս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 42։)

Հովուացն ազդեալ աւետէին, փառք ի բարձունս վերերգէին. (Յիսուս որդի.։)

կր.

որպէս զգալի լինել. զգացեալ լինել. տույուլմագ

Որ ինչ ի զգայնոցս ազդի, այն մարմնաւոր է. եւ որ զգայնոց ոչ ազգի, անմարմին։ Նուրբ է տարր հրոյ, այլ զի ջերմութեամբն ազդի մարմնոյ, մարմնաւոր է. (Եզնիկ.։)

Եւ որպէս զգալ.

Ի չարչարելն ոչ ինքն ինչ զայրանայ, եւ ի տանջելն ոչ ինքն ազդի. (Ոսկ. ես.։)

Ներգործել. ուժել. բան մը ընել, ներսը հասցնել. թէէսիր էթմէք

Ո՞ ազդեաց եւ արար զայս ամենայն. (Ես. ՟Խ՟Ա. 4։)

Արկին զնա ի բարձանց ի խորս, եւ ոչ ինչ ազդեաց նմա։ Զգան զվնաս վտանգին, զոր ազդեն մարմնոյն։ Զօդ վիրաւորելով՝ ընկերին կարծիցէ ազդել զխոցուածսն. (Մծբ. ՟Բ։ Նար. ՟Կ՟Թ։ Լմբ. ատ.։)

Կամ զօրել. օգտել. ստնանել. բանի գալ. էարամագ, գէար էթմէք

Թէ աղն անհամի, ոչ իմիք ազդիցէ այնուհետեւ. (Մտթ. ՟Ե. 13։)

Հաւատամ ազդել քոյ կարողութեանդ առ յարութիւն եւ բժշկութիւն։ Զի՞նչ ազդեսցէ փոքր խաւար՝ աւուրդ Աստուծոյ. (Նար. ՟Ժ՟Է. ՟Հ՟Դ։)

Ոչինչ կարաց ազդել նոցա։ Նետք հրեղէնք սատանայի՝ խաւարելոցն ազդեն։ Բան մեր թերեւս ուժգնագոյնս ազդեաց առ ձեզ. (Եղիշ.։ Խոսր.։ Ոսկ. յհ.։)

Երկնաւորացն աղերս՝ որ առ քեզ, հոգւոյս ազդեսցէ։ Ուր դրանն բաղխել ոչինչ ազդիցէ. (Նար.։)

Ուստի ԱԶԴՈՂ, ԱԶԴԵՑՈՂ, իբր ազդական. ազդոյ. ներգործական. զօրեղ.

Կենդանի է բանն Աստուծոյ եւ ազդող. (Եբր. ՟Դ. 12։)

Ազդող համարեալ բարեկամացն զայսպիսի խրատ։ Պիտոյ է ինձ գործի՝ առ ամուր արձանս ձեր ազդող։ Եկա՛յք կերա՛յք զհաց իմ ազդող. (Խոր. ՟Ա. 26։ Լմբ. ատ.։ Կրպտ.։)

Ազդեցող զօրութիւն. (ԳԷ. ես։)

Շարժել ի ներքուստ. շնչել. դրդել. տուն տալ. իլհամ էթմէք

Ազդեաց յօրէնսն, շնչեաց ի մարգարէսն։ Ազդես միայն (յաստեղս), եւ նոքա ընթանան։ Առ հեղիաս զօծելութիւնն ազդեաց յէուայ եւ ազայելի։ Ի քէն ազդեցաւ գրել ինձ զսոսին. (Նար.։)

Որպէս ազդեցաւ նոցա ի Հոգւոյն Սրբոյ։ Նա միայն գիտէ՝ որում ազդին. (Եղիշ. ՟Ը։ Յճխ. ՟Ժ։)

Կամ բախել, շարժել արտաքուստ.

Ի ծայրից ծփմանց ազդելոյ ծովուն։ Զազդել շրթանցդ (խօսիւք). (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Ե։)