s.

suppliant, pétitionnaire;

adj.

suppliant, insinuant.

adj.

Մաղթողական. խնդրողական, աղերսալի. աղե՛րս.

Զայս ձայն աղերսական. (Նար. ՟Ձ՟Է։)

Զաղերսական բանս նորին։ Աղերսական բանիւ. (Յիսուս որդի.։ Մագ. ՟Դ։)

Աղօթս աղերսականս դիցուք մաղթանօք առաջի նորա. (Ճ. ՟Ժ.։)

Ոչ բանս ինչ ողոքս, եւ ոչ բարբառս ինչ աղերսականս լուաւ. (Ոսկ. ես.։)

Աղերսական պաղատանօք. (Յհ. տար.։)

Իբր հայցական (հոլով) ըստ քերականաց.

Աղերսական. զիս, զքեզ, զնա. (Երզն. քեր.։)

Ջատագովական. ἁπολογητικός, apologeticus

Կիւրղի (բան) աղերսական՝ գրեալ առ Թէոդոս. (Պրպմ. ՟Լ՟Ը։)

Եւ աղաչաւոր. աղերսօղ. աղօթական. եւ թախանձանօք խօսօղ կամ մխիթարիչ. միւ'թէզիր.

Տեսանել զթագաւոր թողութիւն արասցեն, եւ պարգեւս աղերսականացն ընկալցին. (Փիլ. յովն.։)

Աղերսականաց եւ վշտացելոցն հոյլք (զքեւ ի մերձենալ մահուդ), սիրելիք եւ դրացիք, ողբումն ի վերայ քո առնելով, եւ ոչինչ օգտելով. (Բրս. ապաշխ.։)