adj.

Առաւել կամ յոյժ աղքատ ըստ ամենայն առման.

Աղքատագոյնք են նոքա քան զաղքատս. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)

Աղքատն տասն լումայ միայն ունիցի, եւ զմինն աղքատագունին եւս տացէ. (Մանդ. ՟Ժ։)

Առաւելեալ իցէ աշխարհական մեծութեամբ, եւ մտօք աղքատագոյն. (Եղիշ. ՟Բ։)

Զի՞նչ աղքատագոյն այս ինքն քան զծառայի զկերպարան. (Նիւս. երան.։)