without shame, impudently;
audaciously.
cf. ԱՆԱՄՕԹ. ըստ կրկին առմանն. ἁναιδῶς, ἁνεπαισχύντως.
Անամօթաբար հրաժարեալք ի փրկական խորհրդազգածութենէ. (Դիոն.։)
Մեծապէս անամօթաբար առնէին զչարախօսութիւնն. (Ոսկ.։)
Խորտակէին անամօթաբար զխաչն. (Լաստ.։)
Գիտեն գալ ընդդէմ ամբծից անամօթաբար. (Վրք. հց.։)
Անամօթաբար համարձակին. (Նեղոս.։)
Որքան անամօթաբար յարձակի, մի՛ թողացուցաներ. (Կլիմաք.։)
Ուսանել անամօթաբար, եւ ուսուցանել աննախանձապէս։ Անամօթաբար պատմեսցէ զծածկեալս ամօթոյն, եւ ոսոխ իւր լինիցի. (Բրս. թղթ. եւ Բրս. հց.։)
Առ այնոսիկ՝ որք անամօթաբարն հային առ ճշմարտութիւնն. (Ոսկ. յհ.։)