adv.

indivisibly.

adv.

ἁδιαιρέτως, ἁμερίστως, sine divisione. Առանց անջատելոյ. անբաժանաբար.

Զանանջատաբար լծակցութիւն նոցա նշանակելով. (Դիոն.։)

Յաւէտ անանջատաբար. (Սարկ.։)

Միաւորեալ անանջատաբար կցորդութեամբ. (Մագ.։)

Անախտաբար եւ անանջատաբար. (Կիւրղ. գանձ.։)

Կամ անմեկնելի օրինակաւ. ἁχωρίστως, inseparabiliter.

Սեաւն անանջատաբար ագռաւու եւ եթէովպացւոյ պատահեաց. (Պորփ.։)