pl. s.

imprecation, malediction;
execration, horror, detestation.

s.

κατάρα, ἅρα. maledictio, execratio. որ եւ ՆԶՈՎՔ. Հակառակն օրհնութեան. չարիս մաղթելն. չարաբանութիւն առ ի վնաս եւ ի պատիժ. տարագրութիւն յօրհնութենէ. պէտտուա, լանէթ, իլէնճ.

Ածիցեմ ի վերայ իմ անէծս, եւ ոչ օրհնութիւն։ Յի՛մ վերայ անէծքն այն։ Ի նմին բերանոյ ելանեն օրհնութիւնք եւ անէծք։ Եթէ առցէ ի վերայ նորա անէծս՝ անիծանել զնա։ Անէծք եւ ստութիւն եւ սպանութիւն։ Անէծք զուր՝ ումեք ոչ ելանեն։ Որոց բերանք անիծիւք եւ դառնութեամբ լի են։ Մերձ է յանէծս. եւ այլն։

Ողկոյզդ օրհնութեան՝ ընդ պտղոյս անիծից։ Փակեալ առ ի քէն զանիծիցն դժնդակ ըղձիցն չարաշուք ձայն. (Նար.։)

Ընդ աղքատացն անիծից՝ եւ Աստուծոյ անէծք մտանեն ի տունս զրկողացն. (Շ. ընդհ.։)

Անիծիւք. զի յայն սակս է խօսքն, զի որոշեսցէ զմեզ յԱստուծոյ. քանզի անէծքն՝ որոշումն է. (Լմբ. սղ.։)

Փակեալ ընդ անիծիւք. (Ագաթ.։)

Եկն ընդ անիծիւք. (Նար.։)

Զաշխարհս ընդ անիծիւք (կամ անիծեօք) արարի. (ՃՃ.։)

Զընդ անիծիւքն ընդ օրհնաբանութեամբ արարեր. (Վանակ. յոբ.։)

Անէծս հանել (այս ինքն տալ). (Լմբ. սղ.։)

Անէ՜ծք այնպիսի կծծի բանից. (Ոսկ. եփես.։)

Գտանի եւ եզակի՝ ԱՆԷԾ.

Զի մի՛ ընկալցին բազումք զանէծ. (Եփր. օրին.։)