adj.

Ունօղ զտեսակ եւ զձեւ անկեան, կամ անկիւնաւոր.

Հրոյ՝ ոչ լինել բոլորակ, կամ անկիւնատեսակ, որ է յերկրայինս (այս ինքն ի հողայինս), կամ կրել զոր ինչ օդոյ են. (Մաքս. ի դիոն.։)