s.

Անձնիշխան կամք. անձնիշխանութիւն.

Միայն մարդն վասն անձնիշխանակամութեան առնէ. (Եփր. ի մարգարիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անձնիշխանակամութիւն անձնիշխանակամութիւնք
accusatif անձնիշխանակամութիւն անձնիշխանակամութիւնս
génitif անձնիշխանակամութեան անձնիշխանակամութեանց
locatif անձնիշխանակամութեան անձնիշխանակամութիւնս
datif անձնիշխանակամութեան անձնիշխանակամութեանց
ablatif անձնիշխանակամութենէ անձնիշխանակամութեանց
instrumental անձնիշխանակամութեամբ անձնիշխանակամութեամբք