ԱՆՊԱՐՈՒՆԱԿ ԱՆՊԱՐՈՒՆԱԿԵԼԻ. cf. ԱՆՊԱՐՈՅՐ. ἁπερίληπτος. non comprehensus. Որ ոչն պարունակի. անբովանդակելի.

Պարունական՝ անպարունակ, անկարօտ այլոց. (Դիոն.։)

Անպարունակ մեծութիւն, կամ բացարձակութիւն։ Ի քեզ անպարունակն աստուած մարդացեալ. (Նար.։)

Անպարունակ եւ անվայրափակ կայենիցն. (Անան. եկեղ։)

Պարունական ամենայնի, իսկ ինքն անպարունակելի։ Անպարունակելին թաքնութիւն. (Դիոն.։)

Անհասանելի եւ անպարունակելի. եւ ասեմ, ոչ զի էն, այլ եթէ զի՞նչ է. (Առ որս. ՟Է։)

Անպարունակելի աստուածութիւն. (Նար. յովէդ.։)

Անպարունակելին ի քեզ պարունակեալ տաղաւարեցաւ. (ՃՃ.։)

Աստուածային անվայրափակ եւ անպարունակելի զօրութեանն. (Անան. եկեղ։)

Անպարունակելիդ վարակեալ դրժանօք. (Պիտ.) իբր անչափ եւ անհամար։