hy    |   fr

Արարչապէս

cf. ԱՐԱՐՉԱԲԱՐ.

Ըստ աստուածութեան ընդունէր զբարեպաշտութիւնս արարչապէս.

Շնորհեա՛ հայրաբար եւ արարչապէս իւրաքանչիւրոց՝ այսինքն ամենեցուն մեզ ըստ օգտի. (Խոսր. պտրգ.։)

Արարչապէս միշտ հանդերձեցեր. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)