adj.

Արիւնաւոր. ունօղ արեան.

Մարմին արիւնուտ եւ կակղագոյն բաղկացոյց. (Պղատ. տիմ.։)

յն. ἕγχυμον հիւթոտ

adj.

ԱՐԻՒՆՈՒՏ. ա. իբր Արիւնոտ եւ Արիւնագոյն.

Տուաւ ծերոյն միայնոյ միս հում արիւնուտ. (Վրք. հց. ձ։)

Զգալիքս ոչ կարեն տանել միս հում եւ արիւնուտ. (Ճշ.։)

Առ ի յանտանելի այդր արիւնուտ հրոյդ. (Անյաղթ։ Թէոդոր. խչ.։)