s.

exclamation.

s.

ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒՄՆ. ἑκβόησις, ἑκφώνησις exclamatio, ἁπόφθεγμα acute dictum, et breve Սաստիկ գանչիւն, գոչիւն. ձայնարձակութիւն. հնչումն ուժգին. արձագանգ. եւ Առած ազդոյ.

Բացագանչութեամբ ձայնի վերուստ ի վայր զդացուցանէին արքային. (Յհ. կթ.։)

Բացագանչութիւն պատկանեալ եւ յարմարեալ ձայնիւ. (Մագ. ՟Ժ՟Գ։)

Ունկն զգայ, թէ յումմէ՛ է բացագանչումն. (Գր. հր.։)

Բայց դու մի՛ յԱստուծոյ բացագանչումն ձայնի պահանջեր. (Լմբ. սղ.։)

Ամենայն՝ որ ի նիւթոյ է կազմեալ աղօտ իմն եւ ստուերային բացագանչումն հնչմանց ունի զիմանալեացն. (Մաքս. ի դիոն.։)

Վասն ասացելոց բացագանչմանց. ո՛րգոն, ծանի՛ր զքեզ. եւ եթէ՝ մի՛ ինչ յոյժ. (Սահմ. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բացագանչութիւն բացագանչութիւնք
accusatif բացագանչութիւն բացագանչութիւնս
génitif բացագանչութեան բացագանչութեանց
locatif բացագանչութեան բացագանչութիւնս
datif բացագանչութեան բացագանչութեանց
ablatif բացագանչութենէ բացագանչութեանց
instrumental բացագանչութեամբ բացագանչութեամբք