ԵՐԳՈՂՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳՈՒԹԻՒՆ. Երգեցողութիւն. երգ. նուագ.
Հոգենուագն երգողութեամբ. (Տօնակ.։)
Ձայնակցեալ սմին ողբոց երգութեան։ Ի մէջ առեալ բանիւ երգութիւն. (Նար. ՟Ի. եւ Նար. խչ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երգողութիւն | երգողութիւնք |
| accusatif | երգողութիւն | երգողութիւնս |
| génitif | երգողութեան | երգողութեանց |
| locatif | երգողութեան | երգողութիւնս |
| datif | երգողութեան | երգողութեանց |
| ablatif | երգողութենէ | երգողութեանց |
| instrumental | երգողութեամբ | երգողութեամբք |