adj.

ԵՐԿԻՒՂԱԿԱՆ կամ ԵՐԿԵՂԱԿԱՆ. φοβερός terrificus եւ այլն. Ուր գոյ երկիւղ ինչ. իբր ահագին. ահաւոր. վախնալու.

Պահեսցէ զմեզ յերկիւղական գիշերիս ի դիւական խռովութենէ. (Ժմ.)

Քան զամենայն որոտմունս ե՛ւս ահագին եւ երկեղական է. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Բ։)

Զարհուրին եւ դողան վասն առաւել երկիւղական դատաւորին. (Ոսկ. խչ.։)

Երկիւղական եւ զգուշական է». յն. ո՛չ անվտանգ է. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 19։)

Ի զարհուրումն երկիւղական կործանեցայց. (Բրս. հց.։)

Կամ Որ ինչ լինի սարսափմամբ, եւ ի սոսկ երկիւղէ.

Ոչ զերկիւղականն ունել առ աստուած սէր. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ՟Թ։)

Երկեղական սէր. (Վրդն. սղ.։)

Երկնչօղ. ենթակայ երկիւղի բնաւորապէս.

Գնայ յեգիպտոս փախըստական, որպէս զմարդ երկեղական. (Շ. խոստ.։)