adj.

that loves ornaments, that decks him or herself;
dandy, eoxcomb, coqnettish.

adj.

φιλόκοσμος ornatus seu cultus amans Սիրօղ զարդուց եւ պաճուճանաց. զարդարանք սիրօղ. (ըստ յն. նաեւ Աշխարհասէր).

Սիրամարգ զարդասէր է եւ պայծառաթեւ. (Վեցօր. ՟Ը։)

Սովորութիւն է զարդասէր կանանց ... խունկ անուշահոտ ի հանդերձս ծրարել. (Նիւս. երգ.։)

Կին զարդասէր։ Զկարծիս զարդասիրաց առնուս յանձն։ Մի՛ զարդասէր լինել. (Ոսկ. մտթ.։ Ոսկ. եբր. եւ Ոսկ. ՟ա. թես.։)

Վասն զարդասէր լկտութեանն. (Լաստ. ՟Ժ՟Բ։)