s.

calumniator, imposter;

adj.

slandering, defaming.

adj.

συκοφαντής, -τῶν calumniator, sycophanta որ եւ ԶՐՊԱՐՏ. Որ զրպարտէ. հարստահարօղ. կեղեքիչ. եւ Չարախօս.

Ի ձեռս զրպարտչաց նոցա բռնութիւնք. (Ժող. ՟Դ. 1։)

Որ են դաս անօրէն զրպարտչացն. (Համամ առակ.։)

Դատապարտեսցի այնուհետեւ զրպարտիչն մեր (բանսարկուն). (Լմբ. ատ.։)

Զի մի՛ պատճառս ինչ տացէ զրպարտչաց. (Վրդն. ել.։)