va.

to reject;
to draw back, to pull back;
to subdue;
to roll.

ն.

ԸՆԿՐԿԵՄ ἁναποδίζω retroago ταπεινόω subigo եւ այլն. գրի եւ ԸՆԳՐԿԵԼ՝ նովին հնչմամբ. Ընդ կրուկն նահանջել. յետս կասեցուցանել կամ ձգել կամ դարձուցանել. շրջել եւ կորացուցանել ըստ կամի. նկուն առնել. ընկճել. ետ դարձընել դէպ ի կռնակը, քշել, տակը առնել.

Տէր ընկրկեաց ինձ զզօրագոյնսն քան զիս. (Դատ. ՟Ե. 13. յն. խոնարհեցոյց։)

Ծեր հանդերձ կատարելովն աւուրբք ընկրկեսցին. (Երեմ. ՟Զ. 11. յն. տապալեսցին։)

Եւ ընկրկեալ անիւն ի գուբն. (Ժող. ՟Ժ՟Բ. 6. յն. հոլովեալ։)

Զյիմար եւ զանիմսատ յարձակմունսդ ընկրկեա՛, եւ դարձի՛ր։ Իբր ի կառավարէ ի խորհրդոցն առաւել քաջապէս ընկրկեալք՝ ընդ կրուկն դարձան. (Փիլ. լին.։)

Արիանամ, եւ վատթարագոյնս ընկրկիմ։ Ընկրկին չարութեանցն գունդք։ Իբր երասանաւ ընկրկեալ։ Տապալեցին ընկրկեցին. (Նար.։)

Ամենայն պատերազմունք ընդ ձեռամբ նորա ընկրկեցան. (ՃՃ.։)

Մերթ շփոթի ընդ ձայնիս ԸՆԴԳՐԿԵԼ, որ եւ ԸՆԳՐԿԵԼ.

Ո՞ր երանութիւն մարմնաւոր կարաց զկեանս յաւիտենականս ընկրկել. (Լմբ. ատ.։)