Խաղաղաբար

ԽԱՂԱՂ մ. ԽԱՂԱՂԱԲԱՐ. ἠσυχῆ quiete, placide Խաղաղութեամբ. հանդարտաբար. հանդարտիկ. հեզիկ. մեղմով.

Զջուրն սելովայ որ գնայ խաղաղ. (Ես. ՟Ը. 6։)

Զմկանուսն պի ներքոյ նաւացն խաղաղաբար տարածելով։ Խաղաղաբար պատասխանեալ ասէր. (ՃՃ.։)