Խարխարեմ, եցի

cf. ԽԱՐԽԱԼԵՄ. συρρήγω confringo διαιρέω divido, findo ὐφορμέω insidior ἁναξαίνω carpo, carmino, discerpo եւ այլն. (ուր լտ. ձայնք են լծ. ընդ հյ) ի դէպ է եւ ասելն Լծ. նար.

Խարխարել. քակտել. այսինքն ի հիմանց քակել բրելով. որպէս յն.

Ջանայ կաւն զվէմի խարխարել կարասցեն. (Սեբեր. ՟Դ։ Երզն. մտթ.։)

Յորժամ դուռն լսելեաց խարխարեցաւ, բոլորբնութիւն մարմնոյն աւերեցաւ, ընդ նմին եւ հոգիքն խարխարեցեն. (Եղիշ. դտ.։)

Ձայնիւ լոկով խարխարեալ պարիսպք (երիքովի). (Սարկ. մարդեղ.։)

Ուր կամ երբ խարխարեալ նաւսընկղմի. (Յիշատ. սարգ.։)

Հանէ ի միջոյ զայն ինչ, որ զնոցա միտսն խարխարելոց էր. զի՞նչ իցէ, որ խարխարէրն, եւ ընդդէմ բախէր. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)

Որմք ի հարկէ խարխարին եւ արկանին. (Ոսկ. ես.։)

Կամ Քերելով քերել, կեղեքել. պատառոտել. քերմըշտըկել, խառմշտըկել, պատառոտել. պըճըռթկել.

Հարուածք նենգաւորի խարխարէ զվէրս. (Սիր. ՟Ի՟Է. 28։)

Զի եւս ոք ի ժամանակի զուարճութեան խարխարիցէ զդժնդակութիւնսն դեգերելով ի տրտմականսն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

նմանութեամբ՝ ասի.

Սիրական ձայնիւ գորովեն, խարխարեալ անձամբ. (Եփր. զղջ.։)