adj.

Որ կարգաւորէ (ըստ ամենայն առման).

Կարգւորիչ ի լաւն առ հասարակ. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Կարգաւորիչ աստուածայնոց գնդին, կուսանոց, կրից. (Ճ. ՟Ա.։ Անան. եկեղ.։ Նար. ղ։)

(Լուսաւորք) ի ներքոյ կան կարգի եւ սահմանի օրինաց աստուծոյ. բայց կարգաւորիչն յորժամ կամեցաւ, յեղաշրջեաց զոմանս ի նոցանէ. (Լմբ. սղ.։)