adj.

Տիրապէս կենդանի. զօրագոյն. ժրագոյն.

Երանելին մաշտոց (երկրորդ) անընչասիրութեամբն մեռելագոյն, առատաձեռնութեամբն կենդանագոյն. (Արծր. ՟Դ. 8։)

Եւ օդոյ (նման է) խոյ, զի բռնագոյն է, եւ կենդանագոյն. (Փիլ. լին. ՟Գ. 3։)

ԿԵՆԴԱՆԱԳՈՅՆ. Անասնագոյն. անբանագոյն. հանգոյն անբանից.

Կենդանագոյնք եւ յաղխընթորագոյնք հնգիցն՝ երեք զգայութիւնք են, ճաշակելիք, հոտոտելիք, շօշափելիք. (Փիլ. իմաստն.։)