Կնքելն, իլն. ըստ ամենայն նշ.
Զպահապանսն պատուհասել վասն կնքման վիմին լուծելոյ. (Երզն. մտթ.։)
Եթէ պարգեւ ինչ յետոյ էառ զկնքումն ի հօրէ աստուած գոլ, եւ այլն. (Նանայ.։)
Հիմն այսորիկ եդից զլուսաւորութեամբ աւազանին կնքումն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կնքումն | կնքմունք |
| accusatif | կնքումն | կնքմունս |
| génitif | կնքման | կնքմանց |
| locatif | կնքման | կնքմունս |
| datif | կնքման | կնքմանց |
| ablatif | կնքմանէ | կնքմանց |
| instrumental | կնքմամբ | կնքմամբք |