s.

antipodes.

ՀԱԿՈՏՆԱՅՔ ՀԱԿՈՏՆԵԱՅՔ cf. ԸՆԴԴԻՄՈՏՈՒՆՔ. Ոմանք երկբայաբար ունին զգոյացութիւն. որպէս անաստղ երկինն, եւ հակոտնայքն. հին տպ. հակոտնեայքն. (Սահմ. ՟Ա. 1։)

Հակոտնեայք. գլուխ նոցա ի վայր հանապազ ի ներքին կիսագունդն, եւ ոտքն վեր ի մեզ. (Լծ. սահմ.։)