cf. Համագոյակից.
Համագոյ՝ ըստ ՟Ա նշ.
Համագոյական հօր իւրոյ որդի։ Ի համագոյականին իւրում որդւոջ. (Աթ. ՟Ը։)
Ասաց ընդ բանն համագոյական. (Լմբ. ստիպ.։)
Ի համագոյական երրորդութեանն. (Շ. բարձր.։)
Եւ ըստ ՟Բ նշ.
Մահ մարմնոյն համագոյականին մահկանացուաց եղեւ.
Եւտիքէս՝ որ ոչ համագոյական կուսին դժուախաբանէր զմարմինն քրիստոսի. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Առնու զբանական եւ զմահկանացուն, եւ կատարի տեսակ մարդոյ՝ իբր յատկական տեսակ եւ համագոյական. (Դամասկ.։)
Բուսանի յանտառի խնձորն, որ փայտն լինելով՝ մարդկային նիւթոյս (այսինքն հողեղէն մարմնոյս՝ է) համագոյական. (Նիւս. երգ.։)
Իսկ (Սարգ. յկ. ՟Զ. եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Գ.)
Բաժակ մի ջուր տալ, եւ ի համագոյական աղբիւրէն ըմպել. իմա՛ յանսպառ աղբերէ աստուածութեան։
Այլ (Շար.)
Որ ի վերդ ես քան զմիտս եւ զխորհուրդս, համագոյական եղելոցս արարօղ. իմա՛ կա՛մ համօրէն գոյիցս, կամ ո՛վ համագոյակիցդ՝ արարիչ եղելոցս։